Juli
Juli was in een woord samen te vatten, en het is een woord die ik ook zou kunnen gebruiken om juni en augustus samen te vatten. “HEET”.
Elke dag ruim boven de 30 graden met een vreselijke luchtvochtigheid. Je zou verwachten dat het went, maar nee, echt niet. De airco draait de hele dag. Dan maar een paar tientjes extra voor de electriciteit, hoor.
Zoals in de vorige post gezegd gaat deze (en de volgende) post een soort samenvattinkje zijn van een specifieke maand. Dit keer gaan we het hebben over juli! Het was een relatief drukke maand waarin ik best wat dingetjes gedaan heb. Laten we bij het begin beginnen: bordspellen!
Zo tegen eind juni had ik een nieuw bordspel gekocht: Slay the Spire! Dit is een adaptatie van het gelijknamige videospel, en het is een ontzettend leuk spel! (Wel LANG)
Ik had het erover met een vriend van me die het initieel zelf wilde kopen. Hij was maar aan het twijfelen en wijfelen, en toen ik op een gegeven moment zei “wat als ik hem koop?”, zei hij “Ok”.
Zodoende.
Er zaten miniaturen bij, en ik moet natuurlijk even laten zien hoe ik ze geverfd heb 😎
Verder niet zoveel over te zeggen. Het is een erg leuk spel!!
Op 5 juli ben ik met wat vrienden naar 東大阪市 (“higashioosaka”, letterlijk “oost Osaka”) geweest naar een wandelpad door de bossen met heel veel azaleas(?). Het was uiteraard godsgruwelijk warm, maar in de bossen valt het gelukkig mee. Zoals gewoonlijk droop het pad van de charme.
Ook hier heb ik verder niet heel veel over te zeggen; de foto’s spreken voor zich, lijkt me.
Een sprong in de toekomst! De datum is 20 juli. Ik ben uitgenodigd om soba noedels te gaan maken met wat vrienden! Tuurlijk joh! Leuk! Lekker!
Wat ik geleerd heb is dat soba noedels maken veel werk is, zeg. Sjezus. Allemaal kleine stapjes en veertigduizend keer kneden en plat rollen. Ik weet ondertussen echt niet meer hoe het moest, maar het was wel interessant. En de noedels waren lekkerrr!
“Maar Anne,” hoor ik je vragen, “is er dan niks gebeurd in de twee weken tussen 6 en 20 juli?”. Nou, ja en nee. Het is best de moeite waard om te vermelden dat ik namelijk een gast bij mij thuis had logeren. Een vakantieganger. Normaal gesproken willen vakantiegangers naar buiten en allerlei dingen gaan doen, maar deze niet. Het is buiten namelijk vies warm en daar hadden we allebei helemaal geen zin in. Dus we hebben vooral veel binnen gebivakeerd, hehe..
“Je kan niet zomaar zeggen dat je een ‘gast’ hebt zonder meer details te geven, Anne!”
Okee, okee, rustiggg.
Het is die blonde meid in de foto’s hieronder:
De volgende dag zijn we met een huurauto naar het strand geweest! Specifiek naar een strand in Susami, Wakayama. Het was wederom vreselijk warm, maar dat was dit keer niet zo’n ramp, omdat er water was om in te zwemmennnnn. Prachtig strandje, hoor. Hoogtepunten van de dag was het rondkutten in het water met de jongens, ijsje kopen bij een winkeltje aan de straat (en Aren die z’n blote poten aan het verbranden was op het asfalt en terplekke slippers kocht bij datzelfde winkeltje), het niet-van-de-palen-in-het-water-af-mogen-springen (😞) en de kippen aan het einde!
Ik ben wel echt vre-se-lijk verbrand die dag.. lieve help.. Ondanks dat ik mezelf 2x heb ingesmeerd. Overduidelijk was dat niet voldoende. Lesje geleerd 💀
Daar is die blonde dame ook weer 🤨 Nieuwe vriend?
Ja, soort van. Haar naam is Jessica, of Jess in het kort.
Op de 26e met Aren, Yuki en Jess naar een festival geweest!
Welk festival? ..geen idee eigenlijk, maar er waren meerdere gouden palanquins (ofzoiets) die door de straten gedragen werden. Ook waren er genoeg voedsel- en spellenkraampjes (hoort erbij), en in de avond zou er vuurwerk zijn. We hadden een theoretische goede locatie gevonden voor het vuurwerk, maar in de praktijk bleek die heel vies tegen te vallen; het vuurwerk was eigenlijk verstopt achter een wolkenkrabber.. Oh well, heel indrukwekkend leek het niet te zijn.
Het was een leuke dag, al was het wel heel druk. Die avond nog een paniekerige Russische toerist geholpen. Hij vroeg of hij mijn hotspot mocht gebruiken om zijn vrienden te contacteren. Dat mocht (na ietsje twijfelen) van mij wel, maar omdat er zoveel mensen waren was de internettoren nogal overbelast, en daardoor extreem langzaam. Hij had z’n vrienden gebeld, bedankte ons (half, want paniekerig) en ging op zoek naar zijn vrienden.
Een poos later spotte Aren hem in de menigte, nog steeds alleen. We benaderden hem nog een keer en boden aan om nog een keer ons internet te gebruiken. Via Telegram (de berichtenapp) stuurde hij nog een keer wat berichten naar zijn vrienden, en dit keer wist hij zeker waar ze waren (zei hij..). Daarna niet weer gezien. ‘t zal wel goed gekomen zijn.
Dat was het wel voor juli! Best veel gebeurd achteraf. Tot slot heb ik nog wat willekeurige foto’s van gedurende de hele maand die ik niet echt kwijt kon.
Bedankt voor het lezen! Ik zal proberen om de opsomming van augustus een keer af te hebben 🫡
Tot dan!
