Weggeweest

Hallo allemaal!

Da’s weer ff een tijdje geleden he? Meer dan 2 maand.. oef, sorry.

Ik ben druk geweest! Weinig tijd, maar ook weinig zin om lange verhalen uit te typen. Deels omdat mijn internet hier nogal bagger is, en foto’s van mijn telefoon naar mijn computer sturen, en vervolgens uploaden naar deze blog eeuwen duurt 🙄 En daarna moet ik ze nog handmatig op volgorde slepen.

Eerst maar even een update over de algemene stand van zaken. Het is fucking WARM. Je zou het zelfs HEET kunnen noemen. Denk dat het de afgelopen 2 maanden elke dag EN nacht 30+ graden is geweest. En vochtig! Alsof je door een binnenbad loopt; ik zweet me een ongeluk. De kakkerlak situatie is aardig onder controle (afkloppen), en ik word steeds beter in met ze dealen. Deze zomer in totaal een keer 3 of 4 ‘lakken in mijn kamer gehad. Ze zijn een kamer op de begane grond aan het ombouwen naar een restaurant waar ze schildpaddensoep gaan verkopen (😭), en sinds ze daaraan begonnen zijn waren er ineens meer kakkerlaken op de been. Waarschijnlijk zaten ze met z’n allen in die kamer te chillen en zijn ze de pijpen ingevlucht ofzo.
Met m’n werk gaat het goed. Lekker 5 uurtjes per dag code kloppen in een systeem waar ik al bekend mee ben is lekker. En betaald krijgen in euro’s is nog beter in deze huidige Japanse economie. Ik leef extreem comfortabel :3
M’n Japans is nog steeds gestaag aan het verbeteren. Zoals eerder vermeld gaat het allang niet meer met sprongen vooruit, maar als ik terugkijk naar enkele maanden geleden merk ik toch dat ik meer oppik en meer kan zeggen dan toen. Ik kan denk ik voor 80-90% een alledaags gesprek houden, waar ik de overige 10-20% uit context kan invullen, of simpelweg kan vragen om opheldering. Natuurlijk maak ik nog genoeg fouten en klink ik vast als een buitenlander, maarja dat heb je nou eenmaal. Het blijft een lastig taaltje. Wel ben ik langzaam m’n taalpartners aan het verliezen. Waar ik op een gegeven moment 6x per week een taaluitwisseling had, heb ik er nu nog slecht 1-2x per week een. Stiekem ben ik daar best okee mee.. ik heb ze niet echt meer nodig, namelijk.
Qua toekomst sta ik wel voor een keuze. Mijn visum is nog geldig tot mei volgend jaar, maar ik wil op tijd een beslissing maken over wat ik ga doen. Ga ik terug naar Nederland? Of blijf ik voorlopig nog hier? Dat is de vraag.. Mijn leven hier bevalt me uitstekend, al mis ik mijn eigen cultuurtje, vrienden en familie ook wel een beetje. En kaas. En brood. Ugh.

Eind juni ben ik 2 dagen achter elkaar naar de Expo 2025 geweest. Ik weet niet hoe de coverage in Nederland is, maar voor degenen die er niks van af weten: de expo is een soort.. festival(?) dat een half jaar duurt waar heel veel landen een eigen ‘pavilioen’ hebben. Het thema dit jaar was iets met.. de toekomst en groene energie ofzo. Whatever. Wat in ieder geval heel duidelijk was, was dat het weer fucking WARM was, holy shit. Zo blij dat ik een parasol meehad, want de zon was genadeloos.
De eerste keer ben ik met mijn Japanse leraar (Yuka) en een gedeelde vriend (Haruka) gegaan. Het was een gezellige dag, maar de expo is veel in de rij staan. Het is er namelijk extreem druk, en de populaire pavilioenen hebben vaak een rij van meerdere uren. Het populairste pavilioen is het Italiaanse pavilioen, met een wachtrij van 5 uur. Daar hebben we vriendelijk voor bedankt, hahaha.. We zijn naar het pavilioen van de verenigde arabische emiraten (ofzo), het Canadese , het Zweedse (en een bijbehorend ‘Heidi’ cafe waar Yuka heel graag heenwilde. De rij was niet mals en het eten was vreselijk duur), het Jordaanse (mijn favoriet), en het Australische pavilioen geweest. Oh, en het Nederlandse pavilioen natuurlijk!! De rij was ontzettend lang voor het Nederlandse pavilioen, maar ik had van iemand gehoord dat je de rij kon overslaan als je je Nederlandse paspoort liet zien. Dit probeerden we, en verrek! Het werkte! Dat voelde wel erg goed na een hele dag in de rij staan, hehe. Een hele dag voor 6 pavilioens.. In de avond hebben we nog een drone show gezien, voordat we weer richting huis gingen. Leuke dag, maar warm. En veel wachten..

Na dit dagje Expo ging ik de volgende dag direct nog een keer! Met een andere groep dit keer; een viertal van mijn vrienden. Een Japanner, Taiwanner, Duitse en Amerikaanse. Een enorm voordeel van deze dag was dat Koji (de Taiwanner) in een rolstoel zat vanwege een hernia. Sorry Koji, maar jouw ongeluk was voor ons een zegen. Vanwege de rolstoel kregen we namelijk bij bijna alle pavilioens voorrang.

3 uur in de rij wachten bij het Franse pavilioen? Dacht het niet, he. Eerder 20 minuten.
4 uur voor het Amerikaanse pavilioen? Nee hoor, slechts een halfuurtje.
2 uur voor het Chinese pavilioen? Echt niet, we mochten zo door.
1 uur+ voor het Duitse pavilioen? Nah, ze bogen de regeltjes ietsjes (heel Duits, die regeltjes) en we konden door.

Dit waren allemaal hartstikke populaire pavilioens, en we konden zo door naar binnen, hehehe.
Populaire pavilioens bliksem review!
Frankrijk: pracht en praal. Enkele kamers volledig toegewijd aan Louis Vitton, Dior, een of ander duur wijnmerk, en nog eentje. Ik vond het vreselijk.
Amerika: Bijna alleen maar schermen met daarop videos. Een vreselijk ongeinspireerde mascotte (een rood-wit-blauwe ster genaamd Sparkly ofzo) zingt een vreselijk afgezaagd liedje over samenwerken. Er is een maansteen te zien, maar je mag niet stoppen om te kijken dus misschien is het wel gewoon een steen. Wie weet!
China: 90% van het pavilioen is propaganda om op vakantie te gaan naar China. “Oooh deze provincie is zo mooi en zo cool en zo gaaf. Hier is een gratis waaier met een QR code voor toeristen”. Niet verrassend, I guess.
Duitsland: Cool! Vergelijkbaar met Nederland in dat je iets krijgt om vast te houden, maar in tegenstelling tot het Nederlandse pavilioen doet dit ding ook iets. Het praat! Je houdt haar(?) tegen punten aan de muur, en ze vertelt je dan over hoe Duitsland groene energie opwekt, nu en in de toekomst. Daadwerkelijk interessant!
Koeweit: Onpopulair land, populair pavilioen. Nog een zand-gerelateerd pavilioen. Dit keer met je handen. Hoogtepunt is het graven in zand met je handen. Lekker koel. Verder was er een glijbaan. Heel maf pavilioen, wel leuk.

Het was enorm druk, mede omdat er een vuurwerkshow zou zijn. We hebben de show wel gezien, maar niet vanaf een al-te-beste plek. Die waren namelijk al uren van tevoren bezet. De show zelf was.. okay. Hij zou beter geweest zijn als we een betere plek hadden gehad, maar het waren zeker weten de grootste knallers die ik ooit in mijn leven gehoord heb. Sjongejonge wat een klappers.

De wereld expo 2025 was.. okay.
Vreselijk warm en vreselijk druk, maar best interessant. Het is ongelofelijk dat dit een jaar+ heeft gekost om te bouwen, wie weet hoeveel miljoenen (miljarden, waarschijnlijk), om slechts een half jaar te draaien en dan afgebroken te worden. Gigantisch zonde, ergens.
Een instant-samenvatting van de expo zou zijn: schermen. Heel veel pavilioens hadden het gros van hun inhoud afgebeeld in beeldschermen. Plaatjes en/of videos. Toen ik me dat eenmaal realiseerde werd het ineens een stuk minder interessant. Maar dat maakte het Jordaanse en Koeweitse pavilioen zo leuk! Daar mocht je dingen aanraken enzo. 体験 (taiken, praktische ervaring), werd het genoemd.

Dat was het verder wel voor deze post. Bij deze is juni afgerond!
Nogmaals excuses dat het zo lang geduurd heeft. Na de expo had ik geen zin om te schrijven en foto’s uit te zoeken en te uploaden (💀), en daardoor stapelden de ‘dingen die ik gedaan heb’ zich maar op en op waardoor ik nog minder zin had om te schrijven.

Ik verwacht dat de volgende post niet zo lang op zich zal laten wachten, though. Denk dat de volgende post een samenvatting van juli gaat zijn, en dan augustus, en dan september, en dan zijn we hopelijk weer een beetje bij! 🤞

Bedankt voor het lezen! Als je overweegt om naar Japan te komen puur voor de expo zou ik zeggen: niet doen. :p

De groeten!

Volgende
Volgende

Balen