Het is ondertussen al meer dan een jaar geleden sinds ik in Japan geland ben. Als dingen anders waren gelopen was ik inmiddels weer in Nederland geweest en had ik nu aan de boterham met hagelslag gezeten.

Maar de dingen zijn niet anders gelopen, en ik heb de kans gekregen om nog (minstens) een jaar hier in het verre Oosten te verblijven, waar ik dan ook dankbaar gebruik van ga maken. Het afgelopen jaar was het jaar van vakanties, verkennen, leren en vrienden maken. Dit jaar wordt (waarschijnlijk) het jaar van.. werken, dagelijkse routine, en onderhoud. Natuurlijk ben ik niet van plan om in feite mijn “normale” Nederlandse leven te leiden, maar dan in Japan, maar er zal toch zeker een bepaalde rode draad moeten zijn die ik kan volgen.

Als ik terugkijk naar het afgelopen jaar, dan is de belangrijkste beslissing waarschijnlijk toen ik Honoka uitnodigde om een taaluitwisseling te starten. Ik heb door m’n oude posts gezocht om te kijken wanneer dit precies was, maar heb het niet kunnen vinden 🤔 Het was in ieder geval nadat ik naar de grotere kamer verhuisde.
Voor degene die niet weten waar ik het over heb: Veel van de Japanners die ik ontmoet willen graag, of zijn actief Engels aan het leren. Als ik het goed kon vinden met deze mensen bood ik ze aan om contactgegevens uit te wisselen en om een uurtje per week online te bellen. Een half uurtje Engels, en een half uurtje Japans. Prive leraren zijn duur, dus dit was een mooi goedkope manier om wat Japans te oefenen.
Honoka, de organisator van de bordspellen meetup waar ik wekelijks heen ga, was de eerste die ik hiervoor uitnodigde. Dit ging best goed, dus heb ik meer mensen aangesproken om wekelijks mee te kletsen. Op een gegeven moment was dit elke dag, met 7 verschillende mensen! Dat werd me te toch een beetje teveel, dus de laatste tijd ben ik het langzaam aan het terugschroeven. Momenteel spreek ik wekelijks nog 3 (soms 4) mensen op maandag, dinsdag, woensdag (en soms zondag). Honoka is daar nog steeds eentje van! Haar Engels is sinds we begonnen zijn echt verbeterd, en mijn Japans is dankzij iedereen echt enorm verbeterd!
Ik leer telkens nieuwe woorden, poets mijn grammatica telkens een beetje, leer gezegdes, spraaktaal en het Osaka dialect, uitspraak, nuances, etc etc.
Sterke aanrader voor iedereen die een taal aan het leren is: probeer iemand te vinden die de taal spreekt die jij wil leren!

Mijn Japans is overduidelijk sterk verbeterd sinds een jaar geleden, toen ik me amper verstaanbaar kon maken. En als ik me al verstaanbaar kon maken, dan kon ik het antwoord dat ik kreeg vaak niet verstaan. Hoewel luisteren nog steeds mijn zwakste punt is, gaat het best goed! Mijn lerares gaf me laatst zelfs een complimentje dat mijn luistervaardigheid echt enorm verbeterd was sinds we begonnen waren met de lessen, dus dat was fijn! Hoewel mijn Japans ongetwijfeld nog steeds actief aan het verbeteren is, is het wel steeds moeilijker om te merken hoeveel het nou precies verbeterd. Het voelt alsof ik enorm aan het stagneren ben, maar een vriend van me die hier al 12 jaar woont gaf me het advies om geduldig te zijn. Japans is een moeilijke taal met enorm veel nuances, en die leer je alleen met tijd en oefening. Ik geef niet op, dus! Ik hoor van anderen dat N3 vaak een beetje een kuil is waar veel mensen in blijven zitten. Je kan jezelf verstaanbaar maken en beleefd met vreemden omgaan en kletsen, maar echt diepe gesprekken kan je niet hebben, en dat is uiteindelijk wel mijn doel! Ik ga dus echt proberen om uit die kuil te klimmen! 💪

Het is een jaar geleden dat ik geland ben, wat ook betekend dat het weer Mei is. Het regenseizoen staat voor de deur, en daarna komt de zomer. Die afgrijselijke, hete, vochtige zomer. Het klimaat in Japan is heel zacht en vriendelijk voor ongeveer 9 maanden* van het jaar, maar Juni, Juli en Augustus zijn 3 maanden van absolute hell, en daar zit ik niet naar uit te kijken.
Het regenseizoen in Japan blijft ook vreemd. In Nederland koelt het flink af na een regenachtige dag, maar hier in Japan is de temperatuur onveranderd. Op een warme dag van een graad of 30 is het na een flinke regenachtige dag nog steeds 30 graden, behalve dat het nu ook enorm vochtig is 😓 Het regenseizoen hier in Osaka is nog niet officieel begonnen (梅雨入り, ‘tsuyuiri’, het regenseizoen ‘in gaan’), maar het staat voor de deur. 2-3 weken met veel regen. Voor mij niet zo’n probleem, ik houd stiekem wel van regen. Ik heb een goeie paraplu gekocht die me zowel tegen regen als zonneschijn kan beschermen, dus dat komt wel goed.

Zondag de 18e ben ik samen met Aren, Yuki en Shingo naar 千早赤阪 (‘chihaya akasaka’) geweest, om de bloeiende azalea’s daar te zien. De tekens in 赤坂 (‘akasaka’) kunnen gelezen worden als “rode heuvel”, wat erg passend is voor de alle bloemen die daar te zien waren. Het was een leuke wandeling de berg op, om vervolgens ff te ontspannen tussen de rode bomen. Daarna zijn we met de kabelwagen weer naar beneden gegaan, en hebben we de dag afgerond door bij een sushitoko te eten.

Qua werk gaat het redelijk. De afgelopen weken waren een beetje stormachtig op de school. De arme kleuters hebben hun eerste toetsen moeten maken, wat een enorm drama was. Het interesseert ze namelijk geen hol, en het is natuurlijk doodsaai en stressvol tegelijk. Nou boeien de resultaten natuurlijk helemaal niet, maargoed vertel dat maar eens aan de verwachtingsvolle ouders.
Hoe dan ook, dat is nu allemaal achter de rug. Deze week zijn we nog aan het reviewen met de kinderen (wat ze ook doodsaai vinden, maarja instructies van de baas 🙄)
Mijn software engineering baantje gaat ook steeds beter. Ik ben al weer aardig gewend!

Volgende maand ga ik meedoen met een verfcompetitie! Voor degenen die dit misschien niet weten, ik schilder kleine miniatuurtjes en grotere figuren als een hobby, en was benieuwd of ik een kans zou maken op een competitie van een lokale winkel. De foto’s hieronder zijn van het model wat ik geverfd heb! Ik heb niet geteld, maar er zit denk ik zo’n 80 uur aan werk in, en ik ben er dan ook best trots op!

Het probleem komt hierna.. ik wilde het model voorzien van een mooi laklaagje ter bescherming en omdat het mooi professioneel oogt. Maar ook wist ik dat spuitbuslak extreem gevoelig is voor luchtvochtigheid en temperatuur, en moeilijk is om mee te werken. Ondanks de vele opties die ik tot mijn beschikking had om ervoor te zorgen dat het resultaat mooi zou worden besloot ik om de makkelijkste, kortste weg te nemen en vroeg in de ochtend de lak te gebruiken, met alle gevolgen van dien..

Het was te vochtig buiten, want Japan. De lak reageerde slecht op het vocht in de lucht en landde beroerd op het model. Veel kleur werd uitgewassen, en op haar benen ontstond een korrelig laagje met een witte waas. Ik wil(de) van een brug afspringen. Wat vreselijk dom.. Het is wel weer te repareren, maar dat gaat nog weer een uur of 15-20 kosten om alle schade te herstellen. Dom dom dom dom..